رمان آرامش پارسا پارت 5

چیزی در دل پارسا جوشید و تمام تنش داغ شد. با چشم هایی گشاد شده به دختری زل زد که تا همان چند دقیقه قبل هم به چشم دیگری نگاهش کرده بود و حالا…
قدرت حرف زدن نداشت انگار… حتی نفس هم به سختی می کشید. حرف ها و سوال هایی که گاهی در این چند سال از خودش پرسیده بود، تا پشت لب هایش هجوم می آوردند و آن ها را به لرزه می انداختند اما صدایی از حنجره اش خارج نمی شد. قلبش داشت می ترکید… انگار سال های سال آن عذاب وجدان را سرکوب کرده بود و حالا به بدترین شکل ممکن داشت به روح و قلبش خنجر می کشید. آرامش… دختری که تمام روز گذشته و آن روز را پا به پایش وقت گذرانده بود و برایش خرج ها کرده بود تا پا به حریمش بگذارد. اما حالا می فهمید نسبتشان آنقدر نزدیک است که حتی اگر کل سرمایه اش را هم بدهد، جبران سال های نبودنش نمی شود. جبران خلاهایی که آرامش از آن ها دم می زد و او هم با تمام وجود احساسشان کرده بود.
حسرتی که گاهی توی چشم هایش شعله می کشید و چنان می سوزاندش که دلش می خواست در آغوشش بگیرد و بپرسد چه چیزی او را تا این حد درمانده می کند؟
حالا جواب سوال هایش را گرفته بود و از خودش متنفر بود که نوع نگاهش به دختر خودش کثیف و بی پروا بوده… دختر خودش! چه ترکیب عجیبی! انگار سال ها از آن فاصله داشت و دلش با تکرار آن، بهم می پیچید.
آرامش بلند شده بود و راه می رفت و اشک می ریخت. گاهی دستش را به پیشانی اش می گرفت و تمام بغض های فرو خورده ای که موجب سردردِ آن لحظه اش شده بودند را هق می زد.
اما پارسا در عالمی به سر می برد که انگار هیچ نشانی از واقعیت ها نداشت. شاید هم کسی او را از عالم رویا بیرون کشیده بود و به حقیقتِ بی رحم زندگی پرتاب کرده بود که اینگونه بی قرار و بی تاب بود و معده اش از آن احساسات ویران کننده داشت می سوخت.
آرامش هر دو دستش را روی میز نهار خوری بزرگ و سلطنتی کوبید و خم شد تا آرام شود اما انگار حالا بیشتر از قبل می سوخت. تا آن لحظه به فکر انتقام بود و حالا می دید که حسش به آن مرد، فراتر از آن حرف ها بود. اصلا انگار از همان لحظه ی اول، با دیدن برق نگاهش خلع سلاح شده بود و دل داده بود به پدری که در حقش بد کرده بود.

توجه : این رمان با اجازه نویسنده در این سایت منتشر شده

توجه : این رمان در حال تایپه و هر زمان نویسنده پارت بزاره داخل سایت قراره میگیره

لینک کانال تلگرام  نویسنده

Https://T.Me/ShamimNovel